Աւագ Երեքշաբթի օրւայ խորհուրդը ներկայացնում է «Տասը կույսերի» առակը, որը յորդորում է նմանւել իմաստուն կոյսերին եւ պատրաստ լինել Տիրոջ հրաշափառ Գալստեանը: Այն նաեւ կապւած է նախորդ օրւայ խորհրդի հետ այն ակնարկով, որ մեր առաքինի գործերի պտուղներով հոգեպէս պէտք է պատրաստ լինենք Քրիստոսի երկրորդ Գալստեանը, այլապէս կը չորանանք թզենու պէս եւ երկնքի արքայութիւնից դուրս կը մնանք այնպէս, ինչպէս հինգ կոյսերը:

Տասը կոյսերի յիշատակին նւիրւած խորհրդաւոր օրւայ առիթով, երեքշաբթի 26 մարտ 2024 թւականի երեկոյեան, Թեհրանի բոլոր եկեղեցիներում տեղի ունեցաւ տասը կոյսերին նւիրւած յիշատակի արարողութիւնը, որի ընթացքում ընթերցւեցին պատկան աստւածաշնչական դրւագներն ու սուրբգրային հատւածները:

Ս. Սարգիս եկեղեցում Կրօնական արարողութեան պատարագիչն էր Թեմիս Առաջնորդ Գերշ. Տ. Սեպուհ Ս. Արք. Սարգսեանի հրաւէրով քաղաքս հիւրաբար գտնւող՝ Հոգեշնորհ Տ. Աւետիք Վրդ. Տէր Կարապետեանը:

Հայր Սուրբն իր քարոզի սկզբին անդրադառնալով օրւայ խորհրդին ասաց.-«Իմաստութեան սկիզբը Տիրոջ երկիւղն է, ինչը նշանակում է ոչ թէ վախ, այլ յարգանք: Յարգանք՝ Տիրոջ, Նրա պատւիրանների եւ մեր փրկութեան հանդէպ: Հետեւաբար մենք, որպէս հաւատացեալ քրիստոնեաներ եւ Աստծոյ պատկերով ստեղծւած մարդ անհատներ չենք վախենում Աստծուց այլեւ պարտաւոր ենք յարգել մեր Երկնաւոր Հօրը. յարաբերութիւն, ինչը գոյութիւն ունի ծնողի եւ որդու միջեւ»: Նա շարունակեց.-«Այսօր մենք բոլորս, ինչպէս տասը կոյսերը, մեր ձեռքին ունենք լապտերներ: Այդ լապտերը Տիրոջ կողմից մեզ իւրաքանչիւրին տրւած կեանքն է, որի մէջ կայ միայն Աստծուն պաշտել, կայ պատւիր եւ յարգիր հօրդ եւ մօրդ, կայ մի նախանձիր, մի շնանայ, կայ լեռան քարոզը՝ երանիները եւ վերջապէս կայ մեծագոյն պատւիրանը՝ սէրը, որ Քրիստոս սովորեցրեց ասելով.-«Սիրեցէք իրար, ինչպէս Ես ձեզ սիրեցի»: Աստւած սիրեց, առանց շահի եւ առանց պայմանի: Նա սիրեց կատարեալ ձեւով, սիրեց եւ աշխարհ եկաւ, սիրեց եւ Աւագ Շաբաթը ապրեցաւ, սիրեց այնքան, որ իր Երկնային փառքից իջաւ դէպի աշխարհ մարդու նման դարձաւ, մարդու հետ եղաւ, որպէսզի մարդուն փրկէր: Հետեւաբար, այսօր մեզնից իւրաքանչիւրը կոչւած է եւ պարտականութիւնն ու պարտաւորութիւնը ունի իր կեանքի լապտերին նայել. նայելու իր ներքին աշխարհը. իր հոգու աշխարհը տեսնելու համար արդեօ՞ք Աստծու պատկերը եւ նմանութիւնը պահել է այնպէս ինչպէս Աստւած վստահեց մեզ. արդեօ՞ք դա լեցուն է՝ հաւատքի, յոյսի եւ սիրով լեցուն ձէթերով: Կեանքը լեցուն է դժւարութիւններով. լեցուն է անարդարութիւններով եւ զանազան հիւանդութիւններով, սակայն այդ բոլորը պատճառ չեն, որ մեր կեանքի լապտերից կամաց կամաց թափւեն հաւատքը, յոյսը եւ սէրը Տիրոջ հանդէպ. այդ բոլորը պատճառ են մեր հաւատքը զօրացնելու ինչպէս որ Քրիստոսի առաքեալները, Քրիստոսի անւան համար չարչարւեցին եւ Քրիստոս մեզնից իւրաքանչիւրի համար խաչ բարձրացաւ, որպէսզի ցոյց տայ մարդու, որ այս կեանքում հանգիստ եւ խաղաղ կեանք չկայ»:

Հայր Սուրբն իր քարոզի աւարտին աղօթեց առ բարձրեալն Աստւած, որ բոլորիս հաւատքի լապտերը լեցուն մնայ, յոյսի լապտերը չպակսի եւ միմեանց հանդէպ սիրոյ լապտերը աճի եւ Տիրոջ սէրը, խաղաղութիւն եւ շնորքը բոլորիս վրայ լինի՝ այսօր եւ մինչ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն

Հարկ է նշել, որ այս տարի Ս. Սարգիս եկեղեցում Տասը Կուսանաց յիշատակութեան օրւայ արարողութեանը մասնակից էին Մարմնամտային խագարումներով երեխաներին օժանդակող «Ակունք» կենտրոնի սաները:

Արարողութեան աւարտին բոլոր եկեղեցիներում, մասնակից պարմանուհիներին յուշանւէրներ տրւեցին:

Ազգային Առաջնորդարանի Հանրային Կապ