ՁՕՆ

Բանաստեղծութիւն նւիրւած՝ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Արամ Ա. Կաթողիկոսին Մ. Տ. Կիլիկիոյ եւ Թ.Հ.Թ. Առաջնորդ՝ Գերշ. Տ. Սեպուհ Ս. Արք. Սարգսեանի քահանայական ձեռնադրութեան եւ օծման 50-ամեակին. իրենց միջոցով նաեւ՝ Հայ Եկեղեցու բոլոր Ոսկեայ Յոբելեար Սպասաւորողներին։

ՅՈԲԵԼԻԱ՛Ր ՀԱՅՐ, ՕՐՀՆԻ՜Ր, ՕՐՀՆԻ՜Ր

Քո ալեհեր բայց վիթխարի, ներկայութեան այժմ կանգնած,
Յիսունամեայ անկասելի, ծառայութեան քո ընծայած,
Յիշատակի՛ն ու վաստակի՛ն օրհնեալ կեանքո՛վդ կտակած,
Ես անարժան որպէս որդի, հաղորդւում եմ հոգովս արբած։

«Աստւածային եւ երկնաւոր շնորհն» այն սուրբ, որ քեզ օծեց,
Այն րոպէին, որ ծնկաչօք դու ուխտեցիր, որ ընծայւես,
Այդ ի՛նչ սէ՜ր էր, որ քեզ մղեց, կեա՛նքդ ամբողջ դու նւիրես,
Եսդ ճզմես անձդ'անտեսես, յանուն Աստծուն մատաղ լինես։

Ասա՛ ինձ հա՜յր, սուրբդ Սեպուհ, ո՞րն է այն Ձեռն, որ քեզ մղթեց,
Քեզ կանգնեցրե՛ց ու զօրացրե՛ց, որպէս մշա՛կ քեզ պատրաստեց,
Շնո՛րհ տւեց, կամքո՛վ պրկեց, եւ առաքե՛ց այնտե՜ղ որտե՜ղ,
Հունձքը առատ, մշակը քիչ, որ'ստ արժանւոյն պտղաբերես։

Օրհնեա՛լ ես Տէ՜ր, եւ պաշտելի մեր հայրերի Աստւա՛ծը մե՜ծ,
Երկնապարգեւ գանձարանիցդ, որպէս բարիք դու բաշխեցիր,
Անձրեւեցի՛ր ու հեղեցի՛ր, օրհնութիւնով դու լցրեցի՛ր,
Անդաստանը մեր հայկազուն, երախտիքովըդ օրհնեցիր։

Ասա՛ ինձ հա՜յր, սուրբդ Սեպուհ, ի՞նչ զգացում դու ապրեցիր,
Երբ մեծ Իշխանըն Կիլիկեան, իր բոյթ մատովըն սրբազան,
Օծեց ճակատըդ Միւռոնով, աջ ու յահեակ ձեռքըդ ուժգին,
Առ ժողովուրդըն դառնալով, զ'տաս օրհնութիւնդ առաջին։

Ես քեզ սիրող քո սիրելին, հօտիդ անդամն ու քո որդին,
Ասա՛ ինձ հա՜յր, այդ ի՛նչ կամք է, ուժ ու կորով, որ քեզ պնդեց,
Գօտեպնդեց, կաղնիացրեց, շարժեց առաջ անկա՛ս ու սէ՛գ,
Գուցէ մի օր ես էլ քեզ պէս, որպէս խեղճուկ ընդառաջեմ։

Ով հա՜յր իմ դու, սո՛ւրբդ Սեպուհ, Սրբազնացեալ ծառադ անխոնջ,
Քրիստոս Ճամբով, Ճանապարհով, դու քայլեցիր ու քայլում ես,
Որպէս ծառայ, մշակ ու հա՛յր՝ ծառայելու ո՛ղջ հայութեան,
Ժա՛մն է ահա հրաշագործ, Յոբելիա՛ր հա՜յր, օրհնի՜ր, օրհնի՜ր։

Մակար Եպս. Աշգարեան