Monday, 23 October 2023
Սրբոցն Ղունկիանոսի հարիւրապետին որ հաւատաց ի խաչելութեանն Քրիստոսի եւ Յովսէփայ Աստւածահօրն եւ Յովսէփայ Արիմաթւացոյն եւ բարեկամին Քրիստոսի Ղազարու եւ Քերցն նորա՝ Մարթայի եւ Մարիամու։
Ա) Ղունկիանոսի հարիւրապետը հռոմէացի զինւոր էր ծնունդով կապատովկեայից։ Նա այն հարիւրապետն է, որ խոցում է գեղարդով Տիրոջ կողքը եւ Նրա կողքից բխած արիւնը եւ ջուրը թափւելով հարիւրապետի կոյր աչքի վրայ բուժում է այն։ Նա դէպքերը տեսնելով պիտի դաւանէր «Սա արդարեւ Աստծու Որդի էր»։ Նա տեսնելով Տիրոջ յարութիւնը,հրաժարւում է սուտ վկայութիւն տալուց,իբր Քրիստոսի մարմինը գողացւել է իր աշակերտների կողմից։Մկրտւում է եւ Պիղատոսի հրամանով գլխատւում։
Բ) Յովսէփ Աստւածահայր
Սերւել է Դաւիթ արքայից։Ըստ Հայոց եկեղեցու կոյս էր։ Ըստ ոմանց ամուսնացած էր բայց այրիացած․սակայն 80 տարեկան հասակում, Աստւածային կանչով տաճար է գնում եւ Քահանայապետ Զաքարիայի հրամանով ստանձնում է Սուրբ կոյս Մարիամ Աստւածածնի խնամարկութիւնը։ Մահանաում է 110 տարեկանում, չտեսնելով Տիրոջ յարութիւնը։
Գ) Յովսէփ Արիմաթացի
Նա հրեայ իշխան էր եւ Սինոդի անդամ, սակայն Նիկոդեմոսի հետ գաղտնի աշակերտելով Յիսուսին, Քրիստոսի մահւան խնդում նրանց հետ համախորհուրդ չեղաւ։ Ասւում է թէ նա նոյն այն հարուստ երիտասարդն է, որ ձեռնունայն վերադարձաւ Տիրոջ մօտից, բայց նրա սիրալիր հայեացքը տեսնելով ապաշխարում է, եւ ի վերջոյ իր իսկ ծաղսով փորած ժայրափոռ գերեզմանը յատկացնում Քրիստոսի թաղման։ Նա այնքան համարձակութիւն եւ քաջութիւն ունեցաւ դաժան կուսակալ՝Պիղատոսի մօտ գնալ ու պահանջել Տիրոջ մարմինը։ Նա Քրիստոսին խաչից իջեցնելու ժամանակ, ծունկի գալով Տիրոջ առջեւ, Սուրբ Հոգու ներշնչմամաբ երգել է «Սուրբ Աստւած,Սուրբ եւ հզօր, Սուրբ եւ Անմահ , որ խաչեցար վասն մեր, ողորմեա մեզ» երգը եւ ապա իջեցնելով Նրա մարմինը Նիկոդեմոսի հետ խնկով եւ հալւէով օծելուց եւ կտաւով պատանելուց յետոյ,ամփոփել է ժայռափոր գերեզմանում։ Տիրոջ յարութիւնից եւ համբարձումից տարիներ անց, յետ մահու թաղւում է Տիրոջ թափուր գերեզմանի կողքին։
Դ) Ղազարոս, Մարիամ եւ Մարթա
Զաւակներն են Մեծն Հերովդէսի դահճապետի, որը հրաժարւելով Բեթղեհէմի մանուկների կոտորածից, իր ընտանիքով Տիրոջ ընտանիքի հետ միասին, փախուստ է տալիս Եգիպտոս եւ տարիներ լինում է Աստւածահայր Յովսէփի ընկերը, եւ Հերովդէսի մահից յետոյ, միասին վերադառնում են Հրեաստան եւ բնակւում է Երուսաղէմից ոչ հեռու՝ Բեթնաիայ քաղաքում։ Յիսուս լինելով նրա զաւակների մանկութեան ընկերը, իր առաքելութեան շրջանին, յաճախ էր այցելում նրանց։ Մաիամի եւ Մարթայի խնդրանքով Բեթանիայ է գնում, յարութիւն է տալիս նրանց եղբօր՝ եւ իր մտերիմ ընկերոջը եւ չորս օր նրա թաղումից յետոյ, եւ նոյն քաղաքում, օծւում է նրա քոյր Մարիամի կողմից, մի արարք՝ որ պիտի յիշւէր ու ոգեկոչւէր, ուր Աւետարան էր քարզւելու։ Հրեաները փորձում են սպանել նրան, բայց նա փրկւում եւ Հոգեգալուստից յետոյ ընտանեօք Կիպրոս գնալով ստանձնում է եպիսկոպոսութեան պաշտօնը եւ խաղաղութեամբ մահանում Տիրոջ յարութիւնից եւս 30 տարի ապրելուց յետոյ Լարնաքա քաղաքում։