Խոր ցաւով իմացայ մահը դոկտ. Ահմադէ Նուրիզադէի արեւելագէտ, հայագէտ, հայ գրականութեան մասնագէտ, թարգմանիչ եւ բանաստեղծ:
Նուրիզադէն երեւոյթ էր մեր գրականութեան պատմութեան մէջ, իբրեւ իրանցի խորապէս ուսումնասիրած հայոց լեզուն ու գրականութիւնը: Եղաւ ամուր կամուրջ հայ-իրանական գրականութեան պատմութեան մէջ: Քիչ է թիւը այն մտաւորականների, որոնք իրենց ազգի պատմութեան եւ գրականութեան հետ մէկ տեղ մասնագիտանում են նաեւ հայ գրականութեան մէջ: Նուրիզադէն հայրենասէր եւ հայասէր էր եւ իբրեւ այդպիսի անգնահատելի աշխատանք առաջ տարաւ հայ եւ պարսիկ ժողովուրդների փոխադարձ ծանօթացման եւ բարեկամութեան ամրացման ճամբով:

Իր կատարած գնահատելի աշխատանքը վստահաբար նպաստեց եւ նպաստելու է գրասէր հասարակութեան եւ ինչու չէ նաեւ նոր սերնդի փոխադարձ սիրոյ եւ յարգանքի առաւել զարգազման ընթացքում:

Ես անձամբ ճանաչել եմ հանգուցեալ Նուրիզադէին, որ իբրեւ պարսիկ հպարտանում էր հայութեան հետ ունեցած իր կապերով եւ գրական իր աշխատանքներով իբրեւ գրող եւ բանաստեղծ վստահաբար յատուկ տեղ ունենալու է մեր գրականութեան պանթէոնի մէջ:
Յիշատակն արդարոյն օրհնութեամբ եղիցի:

ՍԵՊՈՒՀ ԱՐՔ. ՍԱՐԳՍԵԱՆ
ԱՌԱՋՆՈՐԴ ԹԵՀՐԱՆԻ ՀԱՅՈՑ ԹԵՄԻ
28.8.2021